Jury 25ste Euro-kartoenale 'De Hoed - Hoedje Af!'
We stellen jullie met veel trots de internationale jury van de Euro-kartoenale 2025 – ‘De Hoed – Hoedje af!’ voor. Zes cartoonisten en 1 organisator buigen zich met veel toewijding over de ingezonden werken.
De jury wordt dit jaar voorgezeten door een éminence grise van de cartoonwereld: de Luxemburger Pol Leurs. Hij is geboren in 1947 en bouwde een professionele carrière als ingenieur uit. Daarnaast tekent hij als auto-didact cartoons, die gepubliceerd werden in verschillende kranten en waarmee hij meer dan 83 prijzen won in internationale en nationale wedstrijd, 19 daarvan waren eerste prijzen. Daarnaast is hij een ervaren jurylid. Zijn favoriete cartoonist is de Duitser Gerhard Glück, die hij als een buitengewone meester van de humoristische kunst beschouwd. Met een rustige, open houding en met oog voor detail zal Pol Leurs zijn rol als voorzitter met verve uitvoeren, daar zijn we zeker van.
Farzane Vaziritabar is een Iraanse cartooniste. Ze is geboren in 1987 en studeerde Beeldhouwkunst aan de Universiteit van Teheran en behaalde een Master in Public Art aan de Bauhaus Universiteit van Weimar. Naast cartoons is ze ook actief in beeldhouwkunst, maakt ze installaties en performances. Ze had verschillende persoonlijke tentoonstellingen en won meerdere prijzen met haar cartoons. Een favoriete cartoonist heeft ze niet: ‘er zijn er zoveel die ik bewonder en dat kan gaan van gerenommeerde namen tot onbekende cartoonisten’. De andere juryleden zijn gewaarschuwd want Farzane beschrijft zichzelf als koppig (of volhardend als we het positief bekijken) en gepassioneerd.
Niels Bo Bojesen (1958) is een Deense cartoonist die eerst Rechten en de Inuit-taal studeerde en zich daarna ging focussen op studies Kunst aan de Copenhagen School of Design en het Department en de School of Visual Arts in New York. Hij begon met het illustreren van kinderboeken, maar verlegde al snel zijn focus naar pers- en actualiteitscartoons. Hij publiceert zijn cartoons in verschillende tijdschriften, kranten en op newssites. Hij won verschillende internationale prijzen zoals in Trento, Canada, Gabrovo. Hij was voorzitter van de jury in Gabrovo in Z022 en van de European Cartoon Awards in Maastricht in 2023. Hij gelooft sterk in de collectieve sterkte en de diversiteit van de jury om tot een geslaagd resultaat te komen. Niels bewondert vooral het werk van Ronald Searle, een cynische humanist en fantastisch ambachtsman.
André Nollet werd in 1946 geboren in het West-Vlaamse Wervik. Hij was docent ‘toegepaste illustratie’ aan de Karel de Grote Hogeschool van Antwerpen, waar hij meerdere studenten de liefde voor de cartoon inlepelde. Daarnaast had hij zijn eigen reclamebureau en tekende hij o.m. cartoons voor Het Nieuwsblad, Het Laatste Nieuws en ’t Pallieterke. Hij was jarenlang huiscartoonist voor verschillende bedrijven en een ervaren jurylid. Zelf is hij fan van BRASSER en Sempé. Hij vindt het belangrijk om als jurylid ook met volle aandacht naar de mening van de andere juryleden te luisteren, dit brengt vaak een verrassend perspectief.
Lise Vanlerberghe (1985) is Master in de Audiovisuele Kunsten – Animatiefim en ze werkt freelance als illustrator, cartoonist en animator. Ze is fan van Lectrr en Gary Larsson. Als Belgische cartoonist nam ze meermaals met succes deel aan cartoonwedstrijden en was eerder al jury op het Cartoonfestival van Knokke-Heist. In 2021 had ze nog een persoonlijke tentoonstelling in het ECC. Een goede portie humor is wat ze verwacht in een cartoon. Ze omschrijft zichzelf als creatief, optimistisch en opmerkzaam. Dingen die zeker van pas komen om in een jurybijeenkomst.
Het zesde jurylid dat we jullie willen voorstellen is Andrea Pecchia (Rome, 1972). Hij omschrijft zichzelf als een dromer met een potlood. Zijn artistieke werk is ruim en gaat van het maken van logo's tot posters, van illustraties voor uitgeverijen en boeken tot satirische tekeningen voor tijdschriften, van sculpturen tot tatoeages. Met telkens één gemeenschappelijke noemer: de humor. In navolging van Francisco van Assisi houdt hij van de definitie van een kunstenaar als iemand die werkt met zijn handen, hoofd en hart. Zelf heeft hij een voorliefde voor het werk van Kambiz Drambakhsh omdat hij erin slaagt belangrijke topics te combineren met een lichte kleurrijke stijl en héél veel creativiteit in de compositie weet te leggen.
Tenslotte stellen we je ook het laatste jurylid Ronald Vanoystaeyen voor. Hij organiseert sinds 1986 de George Van Raemdonckkartoenale in Bouchout en is voorzitter van ‘International Humour in Art’. een vereniging die zich bezig houdt met het promoten van humor in de kunst. Hij zetelde in vele jury’s van cartoonwedstrijden in binnen- en buitenland. Hij beschrijft zichzelf als een rustige kijker naar de wondere wereld van de cartoons. Hij houdt zich eerder wat afzijdig, tot het er echt op aankomt en komt op voor zijn keuze. Hij is héél hard fan van het werk van de Belgische cartoonist ‘Ray Gilles’ die hij als van kindsbeen af bewondert voor zijn fijne grafische stijl. Maar hij kan evenzeer plezier halen uit meer prachtige kleurrijke cartoons, waar het vooral op aankomt is toch: het idee.
Als organisatie vinden we het uitermate belangrijk om de juryleden fysiek samen te brengen om tot een uiteindelijke selectie van de beste cartoons te komen. Het bijeenbrengen van mensen met verschillende achtergrond en meningen leidt tot een genuanceerde, transparante en gedragen beslissing door de ganse jury. Daarmee streven we naar een juryresultaat dat een extra dimensie biedt die boven een gemiddelde van individuele scores reikt.
In een eerste fase gaan de juryleden echter online aan de slag. Elk jurylid kiest ongeveer 150 werken uit. De 300 à 400 werken met de meeste punten worden op hoge kwaliteit afgedrukt en op 24 januari in een fysieke jurybijeenkomst onder de loep genomen door het volledige juryteam.
We vroegen de juryleden om aan te geven waar hun focus op zal liggen tijdens de jurering, uiteraard stellen ze allen de grafische kwaliteit en een originele, verrassende benadering van het thema als een basisvereiste voorop. Daarnaast gaven ze aan dat het belangrijk is voor hen om de clou onmiddellijk te zien. Een eenvoudige tekening, hoe directer, hoe beter. Op de vraag of het vooral een grappig tekening moet zijn of ze eerder een sterke boodschap moet uitdragen, zijn de meningen verdeeld. Allemaal dromen ze van een winnaar die beide kan combineren, maar als men toch moet kiezen dan geeft ongeveer de helft de voorkeur aan een cartoon met een sterke boodschap en de andere helft gaat voor een humoristische tekening.
Verwacht je dus maar aan moeilijke keuzes en discussies om de geselecteerden voor het boek, de tentoonstelling en de uiteindelijke prijswinnaars te bepalen.